Pożegnanie
Ze wszystkich okropnych rzeczy w życiu najokropniejsze jest pożegnanie. – Jane Austen
jak obłok płynęłam do ciebie
by jeszcze zobaczyć twój uśmiech
co serce radował przez lata
i często radował i duszę
a słowa w pamięci ostałe
co nocą koiły me rany
niech zabrzmią tak samo i słodko
nim nagle odejdziesz kochany
a ja się pożegnam bez słowa
choć milczeć nie zawsze umiałam
i w ciszy odpłynę spokojna
acz smutna i gniewna bez mała
Gliwice 28.08.2022 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2022-09-02 11:36:12
Ten wiersz przeczytano 815 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Smutny życiowy obrazek - smutny
i trudny w obu przypadkach.
Tak myślę, Michale.
Pozdrawiam Wszystkich Państwa
i dziękuję ślicznie za odwiedziny:) B.G.
Nie wiem (mimo, że doświadczyłem obu), jakie
pożegnanie kochanej osoby jest lżejsze: czy kiedy po
prostu odchodzi, czy kiedy odchodzi na wieki.
Zatrzymał mnie ten smutek.
Pozdrawiam serdecznie :)
Życiowy piękny wiersz pozdrawiam.
Gotowy tekst na piękną pieśń. Wyobrażam sobie jak
śpiewa ją Katarzyna Groniec.
Ślę uśmiechy Bereniko :):)
Ładnie,choć smutno.
a ja się pożegnam bez słowa
choć milczeć nie zawsze umiałam
i w ciszy odpłynę spokojna
acz smutna i gniewna bez mała
na tak;