pozostawiona pustce (tautogram)
pewnego pięknego poranka
przyszła pod pomnik
przystojnego pianisty
piękna panna
patrząc płakała
przetarła policzki
potańczę pomyślała
pamiętając poloneza
przepłoszyła paskudzące ptaszyska
położyła pęk przylaszczek
powróciła przeszłość
przebacz panie
przeoczyłam plany
prosiłeś patrz
przecież poznasz
po przygarbionej postawie
powiedziała półgłosem
przepraszam pojęłam późno
pozwoliłam przedwcześnie
przeznaczeniu
pozabierać pańskie pióra
pod powieką piekła pamięć
pobladła pochylona
poszła prosto przez park
próbowała przepędzić pecha
pozostawiona pokusie przyjaciół
przezornie planowała przyszłość
Komentarze (33)
Dziękuję wszystkim pięknie za odwiedziny
miłej nocki życzę:)
Sprostałaś wyzwaniu ...
Dla mnie super ... :)
+ Pozdrawiam (:-)}
pozdrawiam Sabinko i jestem pełna podziwu:)
Pracowicie...
Ps. Dlaczego każda strofa jest w trzeciej osobie, a
piąta w pierwszej?
Pozdrawiam:)
Tautogram to raczej pokaz sprawności autora niż "pełna
poezja" (aby zachować formułę na "pe"). Więc ocena
ducha jest trudna. Ale ciało bdb. Napisać sensownie
tak długi tekst to już jest Sztuka. Ta Ci się udała.
Brawo.:)
Tautogramy to forma na którą nigdy się nie odważę.
Uznanie za treść i cierpliwość. Pozdrawiam pogodnie.
Zapiera dech ogrom pracy,pomysłowość i cierpliwość
połączona z wielkim sercem i wyobraźnią.
Dobry,sensowny tautogram.
Pozdrawiam Sabinko serdecznie:)
Masz cierpliwość do takiego tworzenia.
Gratuluję pomysłu cierpliwość
Pozdrawiam Serdecznie
Majstersztyk literacki. Jestem pod wrażeniem Sabinko.
Sporo pracy trzeba włożyć w kompatybilność treści z
formą zapisu
Oj ale się napracowałaś ..pięknie to wyszło miło się
czytało..
Dobry tautogram wyszedł
pozdrawiam.
Wiersz wymagający dużo czasu :)
tautogram na jedną literę nie jest łatwo napisać
pozdrawiam Sabinko:)