pozwól...
Pozwól sny swe pomalować
delikatnym wiatru szeptem,
co pozwoli w życia żagle
złapać błękit z jego ciepłem.
Pozwól ostre rysy czasu
miodu kroplą poprzecierać
i poprószyć gwiazd brokatem
myśli, słowa, byś wybierał
z bezchmurnością lekką czoła
brzask, by budził dnie i noce
i zarzucał pętle słońcu
by mógł spokój zamigotać.
Pozwól miękkim aksamitem
powykładać losu szlaki,
aromatem słodkim dotknąć,
odmieniając smutku znaki
przynieść radość, zetrzeć grymas
bólu, co rozsadza serce
a z delikatnością uczuć
dać Ci tego jak najwięcej.
Komentarze (9)
Pięknie uczucia ubierasz w słowa...mogłabym czytać je
wciąż od nowa...tyle w nich ciepła i tyle
marzeń...nigdzie nie doznam piękniejszych wrażeń.
...takie piękne wyznanie ...może napisać tylko
prawdziwe ...kochanie...
bardzo ladny i czoly wiersz
"pozwól..." - bardzo wiele jest tu
czułości.....Ofiarujemy drugiej osobie z siebie
wszystko co najlepsze, wtedy gdy kochamy...
Wciąz ta sama i niezmienna Maryla.Zamykasz w treści
wierszy jakąs nipowtarzalną dobroć i miłość do
ludzi.Temu jedynemu ukochanemu poświęcasz tak iwele
czasu i słow.To piekny gest serca i duszy...
I w Nowym Roku Twoje wiersze nie tracą swojego uroku i
gracji...
Najpiękniejsze wyznanie miłości do ukochanej osoby...
piękny.
Życie usłać mu różami -nooo, z jednej strony cudnie,
ale...czasem tyle dajemy, tak niewiele otrzymując w
zamian... W twoich życzeniach jest ogrom tkliwości i
uczucia.
szczęśliwiec z niego, któremu chcesz "aksamitem
powykładać losu szlaki", piękny wiersz