pozwól zamieszać

andreasowi, za pogodę ducha i "trochę miodu"

pozwól mi w snach twych zagościć
zająć ci noce na stałe
rzęsami rozgonić koszmary
włosy odgarnąć niedbale

zapachnieć majem bo lubisz
gdy jaśmin tkwi w butonierce
nieśmiałym swingowym graniem
roztańczyć znów twoje serce

ustom podkraść wyznanie
że kochasz wiatr oraz wodę
i kiedy pragniesz zadeszczyć
w łazience zmieniasz pogodę

pozwól mi w snach ci zamieszać
ciut słodko i ciut lirycznie
porannym blaskiem oślepić
gdy w wierszach marzysz tak ślicznie

kawą dzień twój rozniecić
przyprawić cukrem łyżeczkę
z gęstego dżemu rumieńcem
zawstydzić się choć troszeczkę

a kiedy już się obudzisz
od szafy pożyczysz ubrania
pozwól zwyczajnie po prostu
siebie ci dać do kochania

Andrzeju - bez podtekstów. Wiem, że wiesz w czym rzecz.

autor

Ewiann

Napisany: 2013-01-30 Dodano: 2015-05-04 08:52:02

Ten wiersz przeczytano 842 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie