Pragnienia

Do twego nieba przyjść mój drogi
z własnym promykiem słonka chciałam
ale nie odnalazłam drogi
bo drogowskazu nie spotkałam

a tu pragnienie niepamięci
ciągle się nie potrafi spełnić
gwiazdy wciąż nie chcą zobojętnieć
i księżyc jakby zawsze w pełni

ten los jest tak nieubłagany
nie chce przychylić nieba nisko
czy nigdy nie był zakochany
nie wie że byłam już tak blisko?

autor

zofia

Napisany: 2006-05-02 Dodano: 2006-05-02 09:19:07

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie