Pragnienie
Z komentarza.
Jak mam pić te sekundy
dla mnie przeznaczone,
z kielicha rozkoszy,
co go trzymam w dłoni?
Jak złoto najszczersze -
puchar pełen woni?
Chciałbym móc zatrzymać,
pić Ciebie, odzyskać.
Ty jesteś mą mocą
i moim natchnieniem,
krwistą rzeka pragnień
przy świetle księżyca.
Z Tobą chcę bez końca
marzyć, widzieć, wiedzieć.
Dnia każdego w szczęściu
życiem się zachwycać -
w szkliste patrzeć oczy,
wiedząc, że mam Ciebie
na zawsze.
autor
Galeon35
Dodano: 2016-03-15 15:25:41
Ten wiersz przeczytano 704 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
superos pozdrawiam
Podoba mi się:)
bywaj a tylko chwile i trzeba je łapać ,, pozdrawiam
Bardzo na tak...Pozdrawiam :)
Dołączam do czytelników, którym wiersz się podoba.
Zwiał ogonek z "ą" w "rzeką". Miłego wieczoru.
na pragnienie
jest sposób jeden w ogóle;
trzeba po prostu mu ulec
a po spełnieniu w sposób idealny
zapaść w smutek postkoitalny
i czekać żywiąc nadzieję
że się znów naleje
czara pragnienia
do spełnienia..
Bardzo ładnie.
Zachwycający wiersz, takie można czytać bez końca...
Taką wiedzę to też chciałabym mieć.