PRAWDA

W milczeniu skał
W tysiącu burz
W łamiących się kłach
W bezkresie róż

Tęczami snuła się opowieść
O czasach dawnych
O długiej drodze

O zatraceniu tego co ludzkie
O ciemnej żrącej do nieba pustce

Nie pewnych krokach tuż przy początku
Najszczerszych kryształach z wszelakich zakątków

Orła nawoływaniach do wiatru z północy
Potędze czeluści gwieździstej nocy

Harfach boginiach tyranach wrogach
Piasku pustyni wędrującego po bezkresnych polach

Wpatrzeni w kręgu siedzący słuchacze
Marzenia swe w czarów słów wplatali
Snuli najskrytsze schowane fantazje
?
Po cichu jednak łzy ocierali

Rymy miały być Częstochowskie pozdrawiam i życzę miłego czytania

autor

majk

Dodano: 2012-03-13 00:00:59

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie