prima aprilisowy biznes jeżyka

Wybrał się jeżyk raz do miasteczka…
-Kupię na deser pyszne ciasteczka.
Idąc aleją, tuż przy ulicy,
dostrzegł szczuplutką postać łasicy.

-Drogi jeżyku – rzekła z daleka,
niech sąsiad chwilkę na mnie poczeka.
- Byłam w cukierni, miód porą ranną,
zjadłam dwa pączki z bitą śmietaną.
Pączki przepyszne i nadziewane,
pączki – nie zgadniesz – były różane!

Pączki różane? – Jeża zdziwiło,
takich to chyba jeszcze nie było.
Po co mam drogie ciastka kupować?
Pączki sam mogę przecież hodować.
Z chytrym zamiarem wraca do domu,
a planów nie chce zdradzić nikomu.

Pączki to pączki – pomyślał sprytnie,
krzewy różane w ogrodzie przytnie.
Potem w foremkach je poukładał
i zysk ogromny z góry zakłada.

-Pączki różane!!! Pączki różane!!!
Pączki w sprzedaży dziś lukrowane!!!

Ach cóż to? – wielki szok i zdziwienie,
pączki przechodzą przeobrażenie.
Z każdego kwiatek piękny wyrasta…
Pączki jeżyka wszak nie są z ciasta.
A że słodziutkim lukrem polane
i w cieple słonka czule kąpane,
to pyszne róże rosną smakowe,
i herbaciane i bakaliowe,
a która róża różem barwiona,
tej smak różany - sam się przekonaj.

Płatki czerwone i te bordowe
smakują całkiem jak owocowe.
Żółte wanilią jakby skropione
i cynamonem lekko prószone.
Biała różyczka śniegiem sypana
smak jej jest niczym bita śmietana.

Smaków, kolorów cała plejada,
każdy ze smakiem mlaskając zjada…
Kto by pomyślał? To naturalne?
Rosną u jeża kwiaty jadalne!

autor

krzepkaDulcynea

Napisany: 2013-06-01 Dodano: 2013-04-01 21:41:17

Ten wiersz przeczytano 1706 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie