Promienie między konturami

Bez przerysowania
Bez większych zastanowień
Boso kroczy między iglicami
Między wypełnionymi przezeń konturami,

Spoglądając przez zakamarki
Napotkane na wiecznym szlaku,
Nieznudzony opieszały spacer
Dotykający każdego po trochu,

Bezmiarowa złocistość warkocza
Długi ciągnący się pełnymi barwami,
Odchodząc dalej w znajome chwile
Zostawia wszystko w oczekiwaniu
Na następny raz…

autor

jaceksl1

Napisany: 2015-05-13 Dodano: 2015-05-13 09:50:25

Ten wiersz przeczytano 383 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie