Promieniem słońca (Apetyt na życie)
Te same twarze w lustrach odbite
Znane, te same ulice
Chwile te same, znane przeżyte
Czas znaleźć apetyt na życie
Odbić po szczytach echem uparty
Okrzyk odgłosem w zachwycie
Móc wybrać niezgrane wciąż karty
W nich znaleźć apetyt na życie
Przytulić swe godne szanowania serce
Uchylić nadziei znane okiennice
Wymagać czas od siebie już więcej
I pożyć na życie w wielkim apetycie
Nie dusić się w dymie, odludkiem nie stawać
Na uśmiech poranka zamienić gwiazd wycie
I przed samym sobą już przestać udawać
Że znałem już wcześniej apetyt na życie
Wspomnień uzbierać dumną garść odnowy
I w lustrze życia kochać swe odbicie
Docenić myśl każdą zatroskanej głowy
Czas już odnaleźć apetyt na życie
I tak soczyście smakować to życie
By nie zostawać już nigdy gdzieś w tyle
Dać się pochłonąć w boskim apetycie
Ażeby ciągle na życie mieć siłę
/07.01.2008/
rymowany sposób na udany dzień :)
Komentarze (3)
..znaleźć apetyt na życie,,,, kochać swe odbicie...
na życie mieć siły.. piękny, mądry wiersz - recepta na
życie. ładnie napisany. Czyta sie jedntm tchem. Brawo.
Duży plus.
Dałaś porządną receptę na życie i to za darmo,
dzięki. Już nie pójdę do medyków.
"soczyście smakować to życie "- to także moje motto na
życie! Każdy bejowicz powinien wiersz przeczytać i
naładować się Twoim optymizmem i apetytem na radość