Promiennie

Vick, staż szanuję wasze poglądy.Waszym zdaniem sztuka
dla sztuki. A ja ten wiersz napisałam dzisiaj
wcześnie, bo nie mogłam spać, a dzień był mroźny, a
potem piękne słońce i ta wiewiórka, która baraszkowała
pośród zaplątanych gałezi starych jodeł. To wszystko
działo się naprawdę, i zostało tylko ubrane w
słowa.Ale, co ja tam będę.Pozdrawiam wszystkich. A
Stella ma swoj jedyny i niepowtarzalny styl i jeśli
coś zabrzmiało komuś jej klimatem, to całkiem
przypadkowo.Pozdrawiam wszystkich.

Bardzo nastrojowo, ładnie o przyrodzie, pozdrawiam
cieplutko

ciepło romantycznie i barwnie
pozdrawiam

Ladnie, cieplo, z przyjemnoscia:)
Pozdrawiam:)

Nastrojowy, ładny wiersz.
Pozdrawiam

Mam to samo odczucie co Krzemanka - przypomina styl
Stelli.Ładnie.Pozdrawiam ciepło.

Magicznie! ślicznie!
Pozdrawiam Magdo:)

jakoś tak cieplutko się zrobiło:) Pozdrawiam

wiersz, sorry coś mi klawiatura robi psikusy.

To wiesz, przenośnie i poezja.
Użycie wyobrażni wskazane.
Nie wszystko musi być realne w wierszu, a nawet to
niemożliwe, inaczej musiałaby to być proza.
No ludzie, aż ręce opadają!
Czep się ściany jak jesteś pijany i tyle.
Pozdrawiam:)

Ładny wiersz, podpisuję się pod komentarzem Krzemanki.

Pozdrawiam

stażQ - popieram twoje zdanie w całej rozciągłości
sorry, magda*ale ta sztuka, to dla sztuki , takie
młodopolskie epigoństwo quaziprzyrodolecznicze

Wyobraźnia, choć nie powinna, może sprowadzić na
manowce rzeczywistości. Nie wszystko warto
naśladować. "ruda kita rozplątuje jodłom igły" - to
naprawdę realne? Jaka jest wartość takiej
kreatywności? Ani to nie wzrusza, ani to zabawne. Co
wiewiórka czy lis mogliby zrobić w rzeczywistości, by
się tym zachwycić, poczuć zaskoczonym, do czegoś
zmobilizowanym?

Rzeczywiście metaforyka przypomina styl Stelli.
Podziwiam umiejętność tworzenia takich wierszy:).
Pozdrawiam

dużo tu promienności przemyciłaś:)