Prośba
Tylu ludzi już zraniłam...
Wiem że "przepraszam" z mego serca wypłynęło zbyt pózno i być może stało się to na próżno...ale jestem człowiekiem , który do błędu potrafi się przyznać...i już nie boję się tego wyznać...nie boję się mówić, że nadal tęsknię za Tobą...choć wiem, że gardzisz moją osobą... choć wiem , że w Twoim sercu nie ma już dla mnie miejsca...i wiem, że nienawiść do mnie jest w Tobie silniejsza...chcę tylko Cię prosić jak człowiek - człowieka...nie gardz mną za to , że me serce wciąż czeka...że wierzy w tą miłość mimo nienawiści, że jeszcze kiedyś ten sen się ziści...nadzieją je karmie choć może to naiwne...nic nie poradzę, że me uczucie tak silne...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.