Prośba do czasu
Prośba do czasu
Gdzie tak pędzisz czasie jeden,
wciąż się spieszysz, wciąż uciekasz,
między ziemią gnasz a niebem,
tajemnicą swą urzekasz...
Przystań, proszę choć na moment,
niech się wszyscy zatrzymają,
usłysz głosy ludzkich komend,
niech się sami w nie wsłuchają...
Me wołanie - coż, że próżne,
że i ono z tobą przejdzie,
niech choć dotrze w strony różne,
tam, gdzie będziesz - czyli...wszędzie !
autor
żongler
Dodano: 2013-03-15 04:48:42
Ten wiersz przeczytano 723 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
dotarłam i ja do tego wierszyka, a dzisiaj
"po-całości" poleciałam w Twoje wiersze, ale jak widzę
mało zwracasz uwagę na komentarze innych. Niestety i
ja dołączę do opini innych "me" !!! NIE.
Podoba mi się ta prośba:)))
Podpiszę się pod tym co napisały malania i Ann.
Podpiszę się pod tym co napisały malania i Ann.
Nieźle, tylko żeby było bez "me"
Pozdrawiam:)
zgadzam się z osobami poniżej tak nieźle pozdrawiam
;))
albo - I wołanie(bo wiadomo czyje:)
całość przyjemna do czytania
Ładnie, tylko "me" be.
Może : A wołanie? - cóż, że próżne...