Prośba do Pani Zimy
Moim przyjaciołom z Beja piszącym sercem
Jesień odeszła zima zagościła
znowu w kominkach ogień rozpaliła.
Wejdź do mnie gościu drogi
zapraszam w moje skromne progi.
Nie mam brązu ani złota
srebrne nitki mam we włosach.
Podzielę się z tobą okruszyną chleba
bywałam głodna, wiem co to bieda.
Zimo w piękne futro ubrana,
zanim ziemia śniegiem będzie przysypana,
weź ciepło z serca mojego
i ogrzej stale biednego i bezdomnego...
Wiem, że możesz być sroga i mroźna
wiele ludzi i zwierząt wiosny nie dożyje
więc proszę Pani Zimo-weź moje ciepło-
dopóki mi jeszcze serce bije...
Komentarze (64)
Sabo, masz cudowne serce! Wzruszyłaś mnie.
Pozdrawiam:)
Dobrocią serca można uratować wiele istnień. Piękny
wiersz. Pozdrawiam.:)
Sztuką jest dzielić się, gdy ma się nie wiele, ale to
jest najcenniejsze i ja to bardzo cenię.Pozdrawiam
dobre serce...pozdrawiam
Pieknie i ciepło o zimie:)))
Witamy cie pani zimo
piękne dzięki za wiersz Saba
pozdrawiam
Masz dobre serducho to widać w Twoich strofach i też
komentarzach:)
pozdrawiam:)
:))))
Sabinko miła ,juz biorę trochu ciepła z Twojego
serduszka i bardzo dziękuje pozdrawiam ,wiersz
przecudowny ,łapie za serduszko ,pozdrawiam
Ładnie.
/12:20/ bardzo pięknie :)), wrażliwość na otoczenie
jest twoją zacną cechą Sabo :) - z Pozdrowieniami -
Damian :)
Największym Twoim darem i złotem
jest Twoje wielkie i dobre
serduszko.Przepiękny wiersz.
Pozdrawiam cieplutko.Nigdy nie ominę Twoich wierszy.
Sabinko masz cudowne serce, a więc skorzystam z
twojego zaproszenia i będę jak najczęściej odwiedzała
progi Twojego poetyckiego serca. Dziękuję, za
zaproszenie a najbardziej że Jesteś. Pozdrawiam Cię
serdecznie i życzę spokojnego wieczoru
Bardzo mi się podoba, a peelka ma bardzo wrażliwe
serduszko. Pozdrawiam.
Fajny wiersz, ale serduszko swoje pozostaw w spokoju,
ono bije tylko dla Ciebie, możemy jednak kogoś tylko
przytulić i ogrzać. Pozdrawiam