Proszę o …
Zasłoń me oczy
muślinową
zwiewną woalką
ciszy i
spokoju
niech ciało
odpocznie
po wysiłku i
trudzie
w błogim śnie
odprężenia
przywołaj z
oddali
z krainy
fantazji obrazy
aby zrelaksowały
umysł
jego szare
komórki
wyprowadzi na
spacer
po swoich
wspaniałych
ogrodach
pozwól
posiedzieć choć chwilę
na zieleni
twoich łąk
posłuchać
szemrzącego strumyka
płynącego przez
twoje posiadłości
zanurzyć się jak
najgłębiej
w twoje ciepło i
usnąć.
pozwól aby choc na jeden oddech zatrzymać tęsknotę
kazap
Komentarze (36)
Piękne słowa tylko...czy da się powstrzymać tęsknotę?
Zwiewny wiersz, niczym ta woalka, która oczy
przysłaniasz :)
Gdzie tu julka sie pomieści, wśród tych pięknych
opowieści, jak się kazap spisał pięknie , nawet
strumyk mu przyklęknie, mgła woalką skryje oczy,
nawymyślał zjaw uroczych, te go do snu ukołyszą, otulą
milutko ciszą .
Takie realistyczne pragnienia i jakie piękne :)
Tęsknota tak wiele może ...
wydobyć słodyczy spod serca...
a pragnie tak bardzo niewiele...
bliskości, czułego objęcia
ten wiersz mi sie podoba, każdy z nas chce czasem
oderwac sie od rzeczywistości..
Każdy ma podobne pragnienia i tęsknoty, nie każdy ma
odwagę by się do nich przyznać...Lubię czytać twoje
wiersze.
Tęsknotę tak pięknie ujęłeś, aż szkoda, że tak bardzo
boli. Tak chciałabym by choś trochę się z nią
zaprzyjaźnić. Ująłeś me serce jak zawsze. Dzięki
"Z tęsknoty pisze się wiersze-z bolesnej-drążącej
śpiewny owoc ciała"Niezły wiersz -ale dusza boli...
....powiedz czemu my zawsze musimy prosić o
uczucia....może by tak sprawę...inaczej załatwić......
Tak nie wiele do szczęścia potrzeba…ale czasami
ta drobnostka nie pozwala z oczu zasłony zdjąć
.Tęsknimy do tego co czasami jest już nie
osiągalne…Lecz konieczne jest nie pozostawać w
tyle, lecz z marzeniami iść przed siebie…a może
jeszcze na tej drodze spotkasz tą szczerą przyjaźń
…
No widzisz Karolu , gdyby nie ta tesknota, nie powstal
by ten jakze wspanialy wiersz, ktory plynie sercem
pisany tu do nas-dziekuje....I jeszcze jedno slowko do
kol. czytelniczki Margo ,widzisz moja droga nikt z
Nas Cie nie zmusza do tego abys sledzila
poezje...zatem oszczedz czasem uwag w takim
wydaniu-dziekuje i pozdrawiam- Bogna
a tu dalej gadanina, jak w większości twoich
"wierszy", trochę zaznajomiłam się z twoją "poezją" i
stwierdzam że piszesz ciągle to samo, jest to poprostu
nudne. życzę dalszych sukcesów. pozdrawiam
Piękny wiersz,ale czasem chcieć,to móc,więc może...+
Tęsknota, wierna służka, którą o przysługę nikt nie
prosi. Też lubię takie relaksujące spacery. Pozdrawiam
Ciepłe i miłe prośby, w zasadzie do spełnienia.Nie
żadne tam złote rybki.Ot , po prostu kocham, pragnę...