Proszę...
To jest mój pierwszy wiersz, więc proszę o wyrozumiałość...:)
Proszę
Zabij mnie kochany
Nie chcę myśleć
Że wyrzucisz mnie ze swego serca
I nigdy nie powiesz już "kocham cię"
Błagam
Ulżyj mi cierpienia
Nie umiem żyć ze świadomością
Że nie mam Cię na wyciągnięcie ręki
I być może nie będę miała
Wybacz
Jestem bezsilna
Nie potrafię zapomnieć
Że tylko Twoje ręce dotykają tak czule
I mogą już niedotknąć
Więc zabij mnie, zabij...
Komentarze (4)
Wiersz prosto z serduszka. Każdy z nas przechodzi w
życiu nieszczęśliwą miłość. Może właśnie dlatego
większość zaczyna pisać. W miarę jak będzie zmieniać
się Twoje życie- inne będą też wiersze. Uwierz. One
dojrzewają, rosną w siłę wraz z Tobą. Pozdrawiam.
Wiem jak cierpienie milosne boli ze mozna o to prosic
ale moze sie ulozy ,sama przez to przechodze...
Smutny wiersz. Prosić kogoś, by zabił. Miłość często
rani po to, by kochać jeszcze więcej...
Bardzo osobisty wiersz pełen rozpaczy... ale czy
warto ? czy była to prawdziwa miłość a nie
tylko zauroczenie ? Pierwszy wiersz... gratuluję
i zapraszamy do rodziny Beja.....