Proszę, nie zrywaj ze mną wiosną

Białe kwiaty dzikiej czereśni
Sypią się na ławkę i na moją głowę
Prawie tak, jak w Twojej powieści
Już niemal skończonej
Choć jeszcze nie gotowej

Napisałaś już prawie wszystko
Jeszcze tylko to ostatnie słowo:
WYBACZ KOCHANY,
BYLIŚMY SIEBIE TAK BLISKO
LECZ JA CHĘ ZACZĄĆ Z INNYM NA NOWO

Proszę, nie zrywaj ze mną wiosną
Daj mi jeszcze jedną szansę
Nie rób tego tak prosto
Jak mówisz DOBRANOC nim zaśniesz

Proszę, poczekaj z tym do jesieni
Razem spędźmy jeszcze to lato
Może się coś wydarzy i w nas się odmieni
Powiedz kochana:
No co Ty na to ?

A jeśli nie, to we wrześniu
Przy spadających, złotych liściach
Odejdę cicho, jakby nigdy mnie nie było
I zapytam siebie w myślach:
CZY JA NAPRAWDĘ BYŁEM TAKI SZCZĘŚLIWY -
- CZY TYLKO TAK PIĘKNIE MI SIĘ TO PRZYŚNIŁO..

autor

taki_1

Napisany: 2005-05-06 Dodano: 2005-05-05 00:15:57

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie