Prowadzisz mnie przez życie

Czekałaś na mnie z utęsknieniem,
myślałaś o mnie wciąż.
Rozmąciłaś miłości do mnie pragnienie,
więc moje życie zaczęło się stąd.

Nasze spotkanie było szczęściem splątane,
z czułością przytulałaś mnie ,
smakowałaś moje życie miłością czerpane,
a ja zamieszkałem w sercu Twym.

Nosiłaś mnie w ciepłym puchu w objęciach
i wiele nocy nie przespałaś.
Byłem najważniejszy w Twoim całym życiu,
a Ty mnie wciąż adorowałaś.

Moje pierwsze kroki, wprost w Twoje ramiona,
stąpając niepewnie, były Twoją zasługą,
tuląc się u celu, jak w objęciach championa,
padałem na kolana, zmęczony tą drogą długą.

Twoje oczy nie spuszczały mnie nigdy z widoku,
po to, bym czuł się bezpiecznie.
Dotrzymywałaś mi w każdym momencie kroku,
więc, będę czuł Twą obecność wiecznie.

Przez wszystkie młode lata, wciąż oświetlałaś mi drogę,
bym nie zbłądził w tym strasznym zgiełku.
Ty mnie prowadziłaś i wciąż czułaś trwogę,
a ja czułem się bezpiecznie, schowany jak w pudełku.

Nadszedł czas, kiedy gniazdo opuścić musiałem,
bo potrafiłem już samodzielnie przez życie iść.
Jednak, nie tak łatwo tę nić przerwałem ,
bo Ty wciąż czuwasz i rozkładasz spadochronowy liść.

Nawet, jeśli Cię kiedyś w życiu zabraknie,
nie zapomnę Naszych wszystkich dni.
Moja miłość bez końca Ciebie łaknie,
a ja będę wciąż o Tobie śnił.

Piękna jest bezwarunkowa miłość matczyna, ale równie piękna jest taka w odwrotnej relacji, a przynajmniej powinna być.

autor

ElaK

Napisany: 2019-11-03 Dodano: 2020-01-04 08:29:03

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie