przebudzenie
zwykły kawałek kory sosnowej
przywołuje obraz z dzieciństwa
łódeczki puszczanej w kałuży
z kawałkiem kasztana i chmury
mijają lata
łódź wpływa do cichej zatoki
zbyt wcześnie zarzucasz kotwicę
szarość wchłania
barbarzyńcy prowadzą wojny
zło wkrada się krok za krokiem
a ty nie widzisz nie czujesz
na stole kładziesz chleb i nóż
czynność codzienna bez tytułu
w ciemności pająk przędzie
siatkę zmarszczek nowych
cóż ci powiedzieć mogę
nie zapominaj o pięknie
w nim sens pokoleniowa siła
reszta - przemija
autor
Jutta
Dodano: 2016-07-26 00:29:41
Ten wiersz przeczytano 1083 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
I mnie się bardzo podoba wspomnieniowy wiersz.
Serdeczności:-)
Bardzo ładna refleksja. Zatrzymuje.
Pozdrawiam Jutto.
żyjemy zbierając chwile życia, które zastygły w swym
pięknie po wieki ...
pozdrawiam
Ładna refleksja. Z przyjemnością :)
Dobrej nocy.
B ardzo dobry wiersz świetne metafory Zatrzymalaś mnie
na dłużej Było warto
Czasem trzeba usiąśc i przemyśleć przewartosciować
swoje zycie
Pozdrawiam serdecznie :)
ładny,mądry,z głębią:)
zaskoczyłaś mnie tym wierszem, niepokojące metafory i
sporo spraw do przemyślenia...
Piękno też ma swój kres...też przeminie, nim pokolenia
go docenią...sens ma uczucie jakie w nie wkładamy...
pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru
Rychu Riedel śpiewał, że w życiu
piękne są tylko chwile -
one sie liczą jedynie,
bo reszta jest milczeniem
jak powiedział angielski poeta;
zwróconym Ofelii przez Hamleta..
Dopóki słyszysz, że w duszy gra ciesz się i dziękuj za
każde mrugnięcie powieką, żyjesz człowieku i kieruj
miłość do świata pomimo siatki pajęczej na twarzy i
srebra we włosach....
Dziękuję za wiersz i pozdrawiam na miły wieczór:-)
Pięknie :) Pozdrawiam serdecznie .
Ładnie poprowadzona myśl:) Miłego dnia.
Dobry tekst... pozdrawiam:)
panta rhei, niestety nie da się cofnąć czasu ale
piękno jakie nas otacza napawa radością :)
Ale numer!!!!
pomyliłam komentarze