przeczekam burze

Czasami dobrze wrócić do dzieciństwa i stać się małą
dziewczynką, wtedy lżej na duszy.
Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

refleksja i nadzieja jest mocą w Twoim wierszu -
pozdrawiam

"A po nocy przychodzi dzień,
a po burzy spokój"... Bądź w duszy małą dziewczynką
jak najdłużej. Pozdrawiam ciepło :)

Fajny wiersz z miłymi marzeniami z dzieciństwa.
Uwielbiam oddychać świeżym powietrzem po burzy i
deszczu. Ma w sobie uzdrawiające moce. A tymczasem
dobrej nocy i złotego poranka. Pozdrawiam.

Kobieta może i burzę przeczekać nawet dwie i trzy ale
jak efektów nie ma i z nieba wciąż grzmoty lecą to
może się tak wkurzyć że piorunem strzeli:)Na bosaka
w ulewę to małe dziewczynki mogą biegać ale dorosła
kobieta inaczej się zachowa.

Dziecinnieje sie moi drodzy z wiekiem,wiec nie mam
problemu z byciem dziewczynka i mysle ,ze cale zycie
nia bylam!!!!

Poczułem klimat. Zbliżająca się burza przywołuje
wspomnienia z dzieciństwa, szczególnie te, kiedy po
deszczu ziemia oddycha i czuć życie. Niepotrzebnie wg
mnie przeciągasz.Skończyłbym na
"tylko jeszcze". Resztę dopowie wyobraźnia czytelnika.

Pozdrawiam:)

Ciekawa scena, kiedy burza coś nam przypomina byłe już
dzieciństwo. Pozdrawiam

Zgadzam się z Ireczkiem,zachowaj tę dziewczynkę w
sobie jak najdłużej Autorko!
Pozdrawiam serdecznie i lecę:)

Dziekuje moi Drodzy za mile komentarze.nie
spodziewalam sie,ze takie beda,bo w nocy sen nie
przychodzil i sklecilam jakiegos rrzewnego knota,ale
okazal sie calkiem mily.dzieki !sprawilscie mi
przyjemnosc!!!

Urocza jest ta mała dziewczynka. Zachowaj ją w sobie
jak najwierniej, bo to skarb.

Dobry, z refleksji wiersz:) warto przeczekać burze i
pomarzyć o przeżytej pięknej chwili, bo dobre
wspomnienia przypominają człowiekowi, że szczęście
jednak istnieje.
Pozdrawiam serdecznie.

Pamiętam jak w dzieciństwie biegałam boso po kałużach,
ładne wspomnienie. Pozdrawiam serdecznie

A po burzy tęcza, serce znowu rośnie,
warto więc przeczekać, by się czuć radośniej.

Witaj. Ja bym też chciała wrócić do dzieciństwa, ale
do trzynastego roku mojego życia, później już nie. Po
trzynastym roku musiałam stać się dużym dzieckiem,
zakłopotanym z cierpieniami. Pozdrawiam serdecznie