Przed-jesień
Coraz chłodniej jest wieczorem
rankiem mgła pokrywa drogi
krople rosy na listowiu
przemoczyły latu nogi
Jeszcze panią jest w tym roku
chociaż liście już we włosach
zaorane już zagony
zgasło słońce w zboża kłosach
chcąc pokazać młodym drogę
ptaki się zbierają w stada
wrona czując się tu panią
z przemądrzałą sroką gada
Czy się zjawi jak co roku
w podarunku nam przyniesie
pozłacane słońcem ranki
nasza złota polska jesień
Las zapali barw farbami
posyłając w świat pajączki
zanim szron srebrzysty skuje
pola parki oraz łączki
autor
Gregcem
Dodano: 2015-09-13 07:23:48
Ten wiersz przeczytano 797 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Pięknie o polskiej jesieni:-)
rytmiczna i śpiewna przed-jesień, pozdrawiam :}
Ładna melancholia. Pozdrawiam :)
Ja również:))
-- takie obrazy wczesnej jesieni mam właśnie za
oknem...
-- pozdrawiam serdecznie