Przed laty
Kiedyś przed laty świat był wesoły,
dni przemijały jak w baśni,
słońce świeciło,ptaki śpiewały,
nie było smutków i waśni.
Lecz nawet w życiu tak jak w przyrodzie,
wciąż następują zmiany.
Zwiędły więc róże w pięknym ogrodzie,
odeszły gdzieś w świat nieznany.
Wysoko w górze wiatr rozpiął skrzydła
i w czarne dmucha chmury,
gna je po niebie niczym straszydła
przez lądy,morza,góry.
Minione lata nie powracają,
jak fale giną na brzegu,
tylko nasze smutki
jak gorzkie żale
wciąż z nami pozostają.
Komentarze (4)
Ciekawy, wspomnieniowy nostalagiczny
wiersz......>+
Witam. Wiersz podoba mi się, szczególnie druga
zwrotka, pozdrawiam.
literówka w wyrazie 'czarne' :))
"strata czasu jest - podobnie do śmierci -
nieodwracalna"... kiedyś czas leciał jakby szybciej,
może dlatego, że nie było dodatkowego ciężaru
wspomnień i doświadczeń. pozdrawiam!
" Zwiędsły- chochlik, .....a nasze smutki jak gorzkie
żale" OK. Podoba mi się.