Przedstawienie króla

Na dworze tłum, król z tronu wstał,
wszedł chłop z kulawą nogą.
-Chcę, abyś sztukę dzisiaj dał.-
powiedział władca srogo.

Wzniósł bladą twarz i ręce swe
chłop skromny, biedaczyna:
-Ja nie potrafię, oszczędź mnie...
Wśród tłumu śmiech i kpina.

Nałożył maskę sługa króla,
na głowę czapkę z dzwoneczkami.
I tak ubrany chłop-bidula
stanął przed śmiechem i kpinami.

-Spłonął mój dom, rodzina też
i ja niedługo umrę pewnie.
Żyję i jadam jako zwierz...-
zapłakał chłopek rzewnie.

Zaśmiał się tłum pysznych bogaczy,
krzyk, brawa, chłopa drżenie...
A, umierając chłop majaczył:
-Skończone przedstawienie!

* * *
Wnet powstał król, aż zamarł tłum-
na twarzy łzy i przerażenie.
Uklęknął i po modłach rzekł:
-Skończone przedstawienie...

autor

Patusia

Dodano: 2006-10-16 17:05:42

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie