Przedświąteczny monolog

Mam taki pomysł na święta wiadomo wszystko trzeba ustrajać zrywać bazie i pajęczyny farbkami malować jaja... c.d.poniżej wiersza

wieczorem wszystko wygląda gorzej
spróbuję tylko smutki odłożyć
niech przeczekają sobie do rana
bo jutro będę rześka wyspana
ochoczo skoczę na prawą nogę
i chętnie zrobię to co nie mogę

co mnie przerasta co mnie nie kręci
na co wieczorem nie miewam chęci
ależ to drobiazg i małe piwo
że popatrzyłam na ciebie krzywo
że odmówiłam nie byłam miła
co bym bez ciebie sama zrobiła

toż mój świat z tobą jest powiązany
nie chcesz mnie słuchać idę do mamy
ona przytuli mnie i pogłaska
zaraz postawi kawałek ciasta
da się wygadać i ponarzekać
dla niej nie jestem ciągle daleka

jestem naprawdę małą dziewczynką
nie matką babcią tylko Halinką
wciąż patrzy na mnie doradzić umie
jak nikt na świecie wszystko rozumie
słuchasz mnie hej tam dotarło wreszcie
nie mów nic więcej skup się na cieście

bo przekładaniec babki drożdżowe
tylko ty robisz no...wyborowe

a gdyby tak wszystkim poetom pomalować naraz piórka zrobiło by się wesoło taka ważna sprawa nie żadna bzdurka bo poetom tak dla animuszu potrzeba farby nie tylko tuszu...

autor

fryzjerka

Napisany: 2008-03-20 Dodano: 2008-03-20 04:01:32

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie