przegrana

bardzo refleksyjny temat "przegranej"...

Dedykowała bym ten wiersz palaczom papierosów. Nie pal
kochanie, tylko już nie pal, gdyż zatruwasz serce i
duszę wędzisz .

Podoba mi się wiersz, bo zdaje się,że doskonale
rozumiem co Ci grało w duszy, gdy pisałaś te
słowa.Mądre słowa.

znowu mi się oberwie, że cechuje mnie zawiść, ale czy
naprawdę tak trudno znaleźć rymy inne niż w wyrazach
kończących się tak samo? ten wiersz akurat dużo traci,
bo jest dobry...

przykra przyszlosc nas czeka...bo jak mamy tak
przegrać, to może warto jeszcze chytać życie pełną
piersią, dopuki umiemy....

cieszmy się więc każdą chwilą póki żyjemy - śliczny
wiersz-

Wiele znaczeń może mieć Twój wiersz, ja go odczytałam
jako przestrogę dla palaczy, ale nie upieram się, że
to miałaś na myśli:)

Bradzo madry i dobrze napisany wiersz,obraz
rzeczywistosci ktora nas otacza,jestem jednak za walka
-nie chce przegrac.Pozdrawiam

Nie wyjawiasz powodu przegranej, w moim odczuciu
brakuje dwóch pierwszych zwrotek, namawiam do zadymy.

Ciekawy...i poruszający wiersz... "bluszczem trującym
otuleni " świetnie ujęte...

Słów niewiele, a całe zycie zmieściłaś ...NA
TAK------> lubię wiersze o takiej formie.

Smutny wiersz,ale jakże prawdziwy - kiedyś wszyscy
przegramy walkę ze śmiercią ,to gorzka prawda,ale
trzeba życ nadzieją i cieszyć sie każda chwią .

metafory tańczą z wdziękiem balansu, cały wiersz aż
się roi, od ukrytych niuansów!

Ciekawye spojrzenie na przegraną.

Mądrość i smutek jak często w życiu,ale w końcu to o
nim piszemy i jego smutkach i chwilach radości.