Przekornie
Uszczypliwie nietaktownie
mija mnie codzienność życia
zamiast tuląc emocjami
to ja ciągle cicho wzdycham
O pragnieniach już nie wspomnę
czy odzyskam swe marzenia
tylko cicho i przekornie
znika życie gdzieś do cienia
autor
eleonora12-80
Dodano: 2016-04-14 14:37:24
Ten wiersz przeczytano 735 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
jesteś omamiona trudno tak no żyć
no właśnie, dlatego trzeba brać sprawy w swoje ręce
:-) fajnie napisane :-)
Bywa i tak.
Dobrej nocy.
Wspomnij i odzyskaj... i bedzie ok:)+
Witaj Eleonora, na przekór życiu nie warto grać a może
warto płynąć z prądem niż stać!
Życiowa refleksja, pozdrawiam Ciebie serdecznie i
życząc miłej nocki dziękuję za koment:-)
Eleonora- sympatyczny wiersz napisałaś.Pozdrawiam
serdecznie:)
dzięki serdeczności
Życiowo z odrobiną przekory
pozdrawiam :)
Każdemu z Nas tak znika
Miłego:)-
Niektore dni wyrazniej zapisuja sie w sercu inne
przepywaja niepostrzezone. Serdecznosci.
trzeba iść w stronę słońca, każdy dzień ratować przed
cieniem - pozdrawiam serdecznie :).
Refleksyjnie. Msz miniaturze lepiej bez powtórzeń.
Dlatego warto pozbyć się jednego "cicho" (może
pierwsze zamienić na "ciężko wzdycham"?)
Czy nie lepiej brzmiałoby "tulić" od "tuląc"? Mam
wrażenie, że ten wers
"znika życie gdzieś do cienia" nie brzmi poprawnie,
gdyż znika się raczej w cieniu niż do. Może miało być
"zmyka życie"? Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi te
czytelnicze uwagi. Miłego dnia.
Pięknie. Tak czasami jest. Nie popuść na zmarnowanie
ani jednego dnia. Zycie jest piękne, muzykantów
zaproś do serca.Pozdrawiam.
Bardzo ładnie napisany wiersz.Widzę w nim trochę
słońca.
kiedy życie stoi w cieniu,
nikt nie zwraca nań uwagi, lecz
gdy słońce cień oświeci i pokaże
życia całość, wtenczas wszystko
gdzieś uchodzi, nawet i niedoskonałość
Pozdrawiam serdecznie