przekreślone przeznaczeniem

linia serca linia głowy
przekreślone przeznaczeniem
cóż tak widać być musiało
jesteś wolny - nic nie zmienię

tyle walk stoczyłam w sobie
tyle szans już Tobie dałam
wciąż twierdziłeś że odejdę
i że nigdy nie kochałam

czy naprawdę w to wierzyłeś
czy szukałeś przyzwolenia
na swe kłamstwa swe oszustwa
i czy... to cokolwiek zmienia?

czy pomniejsza me cierpienie
czy łzy przez to bardziej suche?
połamałeś moje serce
wiedząc że jest bardzo kruche

poszarpałeś me marzenia
dając wciąż nadzieję nową
ja kochałam cię naprawdę
próbowałam wierzyć słowom

próbowałam cię zrozumieć
walczyć do utraty tchu
lecz ważniejsze było zawsze
to co tam a nie co - tu

linia życia biegnie dalej
i powtarza "będziesz żyła"
tylko jak gdy moja gwiazda
zamiast chronić znów zakpiła?

tylko jak dać komuś serce
gdy ze strachu wręcz umiera
że ktoś znów się nim pobawi
a na końcu sponiewiera?

cóż popatrzmy na swe dłonie
dwie kreseczki skrzyżowane
na twej śniadej skórze mówią
że nic nam nie było dane

współistnienie dwóch miłości
chociaż musi dobiec końca
zawsze już zostawia rany
ścianę deszczu zamiast słońca

lecz masz jeszcze trzecią linię
która może być gwarancją
na wygraną w tej loterii
zwanej czasem - chiromancją

ja już nie mam szans kolejnych
dla mnie gra jest zakończona
lecz nie jestem pokonana
a zwyczajnie już - zmęczona

i choć jawi się okrutnie
wizja wiecznej samotności
bez ciepłego ciała obok
bez dotyku i miłości

to rozumiem że bezpieczniej
taką drogą kroczyć właśnie
niż wciąż walczyć o ten płomień
który w Tobie i tak zgaśnie

próba pojednania się z samą sobą... zanim wybije godzina zero... zanim zacznę nowy rok... nowe wszystko...

autor

dorato

Napisany: 2008-12-30 Dodano: 2008-12-31 00:40:11

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie