Przekroczyć próg
Wyjść poza siebie
by czyjś próg
stał się swoim
wejść w czyjeś ja
zaskorupione
przyparte do muru
niemocy
odnaleźć wśród tłumu
to co zagubione
gdy chwile zastygną
otulić wzruszenie
Potrzebna jest braciom
taka przestrzeń
jak w tunelu światełko
gdzie nawet nocą
nie gaśnie
gdzie cisza pachnie
chlebem
a nieuchronność
nie przeraża
gdy ktoś za drzwiami
czeka
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2014-07-04 09:05:32
Ten wiersz przeczytano 1630 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Sklania do zadumy pozdrawiam
refleksyjnie, do zadumy nad samym sobą:)
miło jest wejść i przekroczyć własny próg jak ktoś
czeka na Nas
pozdrawiam serdecznie:)