Przemiana

:) Nie ma to jak pogodni ludzie.

Bardzo ładny wiersz z pięknym zakończeniem ..ja lat
wcześniej spotkałem młoda dziewczynę .. która
pokochałem .. i świat mój optymistyczny przy niej do
dziś jest ..wiersz jest śliczny ..

Ładnie i optymistycznie. Może poda dalej:)

Optymistyczny wiersz "na ponuraków" :)
Pozdrawiam

'Gdzieś w świecie żył człowiek,
któremu życie dopiekło'
Myślę, że to żona diablica jak pijawka powoli wysysała
z niego życie...Mógł zatrzasnąć drzwi za sobą i
zostawić paskudną rodzinę.
Gdyby nie to, że na jego drodze stanęła pogodna pani,
dalej tkwiłby w nieświadomości, że jest nieudacznikiem
przez najbliższych niedocenianym. Ciekawy wiersz,
pozdrawiam :)

Pieknie i ciepło

bardzo optymistycznie peelka się wypowiada,
choć samo życie przynosi ciągłe zmiany
i nad nimi nie ma sensu sarkać i biadać
optymista jednak to człowiek niedoinformowany
lecz kiedy pozna wszystkie fakty i prawdę czystą
to raczej się staje malkontentem i pesymistą:
stąd wniosek plynie dla całej ludzkości -
najlepiej żyć w błogiej.. nieświadomości!

jeden uśmiech zrobi z człowieka
- człowieka.
Pozdrawiam serdecznie

Witaj Aniu, niekiedy wystarczy maly impuls, niewielki
gest i czlowiek potrafi sie zmienic na lepsze, ale s
ai tacy ktorzy cale zycie nie pojma w czym lezy
problem.

ooo... jak miło, oby ponurak zrozumiał, że zmianę
świata warto zacząć od siebie i już zawsze się
uśmiechał :-)

Pani Bronisławo:) Nic nie szkodzi, zapewne chodziło o
Olę :))

Aniu przepraszam z kimś Cię pomyliłam. Kogoś
pomyliłam. Pierwszy raz mi się to przytrafiło. Może go
znajdę

Anulka gratulacje. Czytając Twój wiersz zajrzałam
kiedy ja weszłam na Bej Okazało się, że tego samego 18
marca, ale rok wcześniej, a to ciekawe zdarzenie.
Pozdrawiam milutko.

Zgadzam się z Kasią
Pozdrawiam Aniu:-)

Dobro rodzi kolejne i świat staje się piękniejszy.