Przemijanie

Tragedia to jedyna stała rzecz... Jedyna co pozostaje nacodzień

Tragedia codzienności w naszych oczach
Zmęczenie wiele lat temu przeminęło
Zbyt trudno jest wstać
Sen też już nie chce przysiąść obok łóżka
Sami w tym świecie, sami ze sobą
Odbijamy się od życia i ludzi
Mijamy czas
W skalę szarości coraz głębiej wpadamy
Zatrzymując się przy przegnębianiach
Tkwiąc w martwych punktach
Znikamy w mijającym czasie bez nadziei
Bez sensu istnienia odpychamy się od marzeń
Przyciagamy niewolniczymi kulami do ziemi
Zabijając się za życia

autor

Pusty Krzyk

Napisany: 2007-01-08 Dodano: 2007-01-08 22:12:33

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie