Ucieczka (Dziś już mniej...

Między szczęściem a tragedią gubię się od lat

Dziś już mniej rozumiem.
W głębi Twego uśmiechu
Zabrakło spokoju
Ja nie chcę uciekać!
A robię to jak Ty.
I szukam zrozumienia
Tak bardzo odległego.
Ono też ucieka!
Jak my,
Jak Ty,
Ode mnie.
Wciąż nie wiem jak jest
W jednym, cichym miejsu
Gdy wszystko co nie jasne
W rzeczywistości traci sens
I odbija się od ścian radości
Spadając w częściach
W kojące zapomnienie

autor

Pusty Krzyk

Napisany: 2007-01-06 Dodano: 2007-01-06 21:17:30

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie