o przemijaniu...
Przystańmy proszę, czas niech się spieszy.
Wyprzedzać siebie, to jakby grzeszyć,
w trakcie spowiedzi, w wyznaniu winy,
kiedy dowodzi się tej przyczyny,
która przez pośpiech grzesznych z nas
czyni.
Nie, nie odczytuj, że czas się wini,
za grzeszność w czynie przy świadomości,
że czas na moment w bytności gości.
Zatem przystańmy, niechże się spieszy,
w pędzie swym może kogoś rozgrzeszy,
może pocieszy swym przemijaniem,
że to co było, znów się nie stanie.
Być może wtedy czas w przemijanie
wejrzy, i chwilę w biegu przystanie.
autor
niezgodna
Dodano: 2020-12-17 13:37:04
Ten wiersz przeczytano 640 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
To nie dowcip, zaden "spass"
Nie ma Czasu... taki czas.
Wyborna puenta. Moje uznanie Stefi.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziś za M.N.
W tym wyścigu szczurów czas pędzi, życie przemija i
tylko nieliczni potrafią przystanąć żeby nabrać do
życia dystansu... Pozdrawiam Cię serdecznie Stefi :)
...maltach, dziękuję za uznanie; pozdrawiam:))
dobry przekaz
...Danusiu, Mariuszu dawno was i mnie nie było;
dziękuję za poczytanie i miłe komentarze:))
pozdrawiam Stefi...
Chętnie wybaczę lenistwo czasowi.
Pozdrawiam
Witaj Stefi.
Mądra refleksja i oczywiscie doskonały warsztat.
Tobie i Twoim bliskim na te nadchodzące Święta
Bożego Narodzenia życzę zdrowia. Niech ten czas
upływa pod znakiem miłości i pokoju.
Ślę również moc ciepłych serdeczności.
...a może warto poddać się jego upływowi:))
dziękuję paniom za odwiedziny...
w sumie czuję się zagubiona w tym czasie
Trzeba się zatrzymać i pomyśleć co dalej... bardzo
fajny wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
...Lenko, Kaziu dziękuję wam i spokojnej nocy życzę:))
Przemijanie, ale i Doświadczanie...
Dobry wiersz. :)
Zbyt szybko ucieka... świetny wiersz:)
...niestety są wśród nas tacy, którym płynie przez
palce jak przez dziurawe sita
dziękuję Broniu:))