Przemyslenie
Przemyślenie
Gdy umieramy to przechodzimy
Już w inny wymiar Boga poznawać,
I tam miłości, to jej się uczymy
Z rozwagą brać jak też i ją dawać.
Tam nowe niebo , nowe poznanie
I zrozumienie samego siebie,
Przy Synu Boga wieczne już trwanie
Bowiem jesteśmy w nowym to niebie.
Na ziemi co ziemskie ziemi składamy
I w proch nasze szczątki ku zapomnieniu,
Przez pokolenie, dwa pamiętamy
A potem wszystko w nocy to cieniu.
Jest żal gdy odchodzi droga osoba
Zostają wspomnienia sercem trzymane,
Po śmierci nowa do Boga droga
A my kochamy co było zabrane.
wtorek, 30 października 2018
autor
czarny63
Dodano: 2018-10-30 10:12:32
Ten wiersz przeczytano 562 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Zatrzymał. Pozdrawiam :)
Życie po życiu to, jak dotąd, tylko
wiara. Dla niewierzących wszystko
kończy się wraz ze śmiercią.
Pozdrawiam.
1 listopada to czas zadumy i czas przemyśleń nad
życiem i tym co po życiu...
Hmm. Trochę niegramatycznie. Wyraz „to” trzykrotnie
nie pasuje do tekstu.
Pozdrawiam.
Nie trzeba się zniechęcać. :)
Witaj,
Akurat wiersz przed Świętem.
Niewiele zmieniając można by zrobić równo po 10 sylab,
ale jak przeczytałam kilka razy, to podoba mi się
wszystko tak jak jest. Myśl ważniejsza :)