Przepraszam

Przepraszam za to, że jestem,
Że żyję, że dycham jeszcze.
Przepraszam, że zabieram przestrzeń,
Która ty wykorzystać możesz.
Przepraszam, że, że nie umiem
Zapomnieć unoszona dumą.
Przepraszam, że nie potrafię milczeć,
Że zapomniałam co to miłość.
Przepraszam, że nie kocham tak jak kiedyś,
Że jestem trudną do zrozumienia osobą.
Przepraszam, że nikt mnie nie rozumie,
Bo nikt nie widzi tego co ja.
Przepraszam za własne zdanie,
Za walkę z życiem, za moje bycie.
Przepraszam, że jestem inna, że jakby dziwna,
Że smucę cię moim zachowaniem.
Przepraszam, ale albo mnie wywalisz,
Albo tak na zawsze pozostanie.
Przepraszam, ze nie umiem zapomnieć tego co było kiedyś,
Że nie znam pracy, bólu i cierpienia tylko z wiedzy.
Przepraszam, że zmarnowałam tyle waszej miłości,
Że przesiąknięta jestem złem do szpiku kości.
Przepraszam, bo nie umiem wybaczać i słów chować skrycie,
Ani w samotności ukrywać swej złości.
Przepraszam, że jestem za słaba,
Aby skończyć z sobą.
Przepraszam, że gardzę wasza miłością,
Że zadaje rany i cierpienie, że chowam swe pragnienie.
Przepraszam, że osobą jestem bez miłości, troski i uczucia
I dla ludzkości dobrze by było jakbym jeszcze bez czucia
Została zamknięta w trumnie i w ziemi czarnej zakopana,
Aby robale miały uciechę z mego ciała.
Przepraszam, Przepraszam, Przepraszam.

autor

Kasiek17

Napisany: 2004-10-07 Dodano: 2005-06-18 22:19:49

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie