Przeprośba

Bejowiczce podpisującej się "karciaaaaa"

Poniosło mnie i cóż poradzę,
teraz mnie ogniem trawi wstyd,
za mało wiem, zbyt mało znaczę,
by w kwestii wierszy sędzią być.
Tak łatwo przyszło wydać wyrok
na w słowa Jej przybraną myśl,
na to, co dla Niej ważne było,
na serca ból i duszy krzyk.
To cóż, że strofy Jej jak szpile
wściekle raziły oczy me,
któż z nas mądrości posiadł tyle,
by poznać co naprawdę złe ?

***

Wybacz mi proszę sąd okrutny
i ciosy twardych, cierpkich zdań,
tak, obiektywizm jest zbyt trudny,
by się niekiedy zdobyć nań.

autor

vooko

Napisany: 2006-11-05 Dodano: 2006-11-06 00:01:31

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie