Przestrzeń

Myśli błądzą w przestrzeni,

jak ręce po ciele kochanki,

mrok wchodzi do serca,

zasłania w duszy firanki.



Zmysły igrają z myślami,

dusza rwie się do słońca,

promyk zagląda przez okno,

kochanka bardziej gorąca.



Na horyzoncie tęcza,

rozświetla myśli ponure,

kochanka ma postać węża,

życie toczymy pod górę.



Dzień kłania się nocy,

myśli znikają we śnie,

kochanka ma smutne oczy,

a dusza ucichła na dnie.

Luba

autor

Luba

Dodano: 2004-12-13 06:45:01

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie