Przestrzeń

w momentach nasiąkniętych głuchą ciszą
wszechświat centralizuje się w moim ośrodku
dokładnie cały staje się punktem
oscyluje w bezprzestrzeni zaciśnięty

przez chwilę trwa by nakreślić
linie brak adekwatności wybuchnąć
migotać rozsadzać oślepiać wbić
paznokcie w miękisz próżni mojej czaszki

jestem za ciasna by pomieścić wszechświat
wszechświat jest za mały bym mogła się poruszać

autor

ToriHikari

Napisany: 2011-01-11 Dodano: 2011-03-13 22:05:54

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie