Przez chwilę poczuć radość

Kochaj wspomnienia... One nie odchodzą jak ludzie...

Praca dom, kumple i rodzina,
Dzień za dniem, tak życie mi mija.
Bez trosk, zmartwień w samotności,
Aż się pojawiłaś, serce zaczęło za miłością pościg.
Brnęło uparcie, na kolanach do celu,
Chciało dojść, jak doszło już wielu,
Marzenie - być jednym z tych szczęśliwych,
Którzy nie są sami, mają dla kogo żyć.
Aż w końcu się stało, bez starań większych,
Pokochałem Cie bardzo, nie wiesz jak serce się wtedy cieszy,
Mieć kogoś by kochać, by myśleć i tęsknić,
Dla mnie był to skarb największy.
Każda sekunda, minuta i każdy dzień,
Zapisany w pamięci... teraz już tylko ich cień...
Pamiętam wszystkie chwile spędzone razem,
Gdy za rękę szliśmy, uśmiechnięci zielonym lasem...
Gdy mogłem Cie dotknąć, spojrzeć w Twe oczy,
To było dla mnie szczęściem, wplatając rękę w Twoje włosy.
W pamięci każda piękna chwila, niczym na murze wyryta,
Nie zmażesz niczym, możesz patrzeć, że ja Tu a Ty tam...
Maskując ślady, zaklejając dziury tej ściany,
to nic nie da i tak zawsze będą blizny i rany.
Widziałaś kiedyś szczęście? Bo ja jednak tak..
Gdy mogłem Cie przytulić, gdy mówiłaś, że kochasz...
Zapewniałaś, że nie odejdziesz, że będziesz na zawsze,
Jednak Cie nie ma, odeszłaś nagle, raniąc strasznie.
Próbuje sie pozbierać, przestać myśleć o Tobie,
Co z tego skoro po prostu nie mogę.
Jak mam zapomnieć te wszystkie chwile piękne,
Gdy leżałaś w mych ramionach, sobą wytyczając moje szczęście.
Chcę Cie znów zobaczyć, móc dotknąć, przytulić jak kiedyś,
Przez chwile poczuć znów tą radość, której nie idzie zmierzyć.

Czy ktoś wie co zrobić, by rozbitą szybę znów złożyć? By znów było widać przez nią to co piękne, Ciebie i mnie, nas razem, nasze szczęście...

autor

Somebody

Napisany: 2007-10-31 Dodano: 2007-10-31 11:08:09

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie