Przez Ciebie...

Naszym największym błędem jest nie przewidzieć słońca
po burzy*.Podpisuję sie pod słowami *dream*,jak emocje
już opadną to zerknij raz jeszcze;) Ps.Nikt nie jest
godzien tego,by targnąć się na swoje życie!

Górna dedykacja bardzo cieszy. Cała uroda wiersza
zawarta jest w zakończeniu. Pomimo bezradności
bohaterki zatopionej w oceanie rozpaczy wyczuwam chęć
zemsty na osobie, która przecież podała kiedyś pomocną
dłoń. Pomyślałem sobie, że przy prawdziwej miłości
bohaterka odeszłaby z tego świata w ciszy, nie dręcząc
ukochanego wyrzutami sumienia, choćby był największym
niegodziwcem w dziejach ludzkości. --- Osobiście nie
lubię wielkich liter na początku wersu bez zakończenia
poprzedniego kropką. Koniecznie popraw sobie
„bulu” i „spóściłam”. Unikaj
bezcelowego powtarzania wyrazów. Niezbyt lubię potok
słów. To powtórzenie słowa „szlochaniem”
na początku i na końcu wiersza przypomniało mi Jamesa
Bonda - co niezbyt pasuje do klimatu. „:(„
strasznie oszpeca utwór, który świetnie przekazuje
emocje mimo niedoskonałej formy. Ostatnia (niezbyt na
miejscu) uwaga techniczna - z reguły żyletka zanurza
się w nadgarstku, a nie w dłoni. --- Jak dla mnie twój
wiersz to niezły początek (oby nie koniec) - z
pewnością nie jest to falstart.

A to moj pierwszy komentarz. :) Uwazam, ze wiersz jest
dobrze napisany... Ma jakis przekaz i wiadomo o co w
nim chodzi oraz wprawia czytelnika w takie szczegolny
nastroj ... Pzdr :)