Przez prawdę do szczęścia
Być w zgodzie z życiem, to wyzbyć się
złudzeń,
lecz wrażliwości dziecka nie zatracić,
dojrzeć, że szczęście choć rodzi się w
trudzie,
warte jest przecież każdej, jednej
pracy.
Chociaż są tacy, którym się wydaje,
że kosztem innych swej ulżą potrzebie,
lecz to nie wszystko by darmo się
najeść,
ale zachować szacunek dla siebie.
Bo z sobą w zgodzie, to i w zgodzie z
życiem,
czyste sumienie więc i czyste myśli,
choć doskonałość wśród pobożnych życzeń,
bądź wobec siebie uczciwym we wszystkim.
Miłość to wolność więc się jej nie
lękaj,
a kiedy zbłądzisz poszukaj pomocy,
pokornym w życiu jest nie ten co klęka,
ale kto umie spojrzeć prawdzie w oczy.
autor
karat
Dodano: 2017-02-26 15:24:43
Ten wiersz przeczytano 1387 razy
Oddanych głosów: 65
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
"lecz wrażliwości tej dziecka nie tracić"
Przeczytało mi się nieco inaczej
lecz wrażliwości dziecka nie zatracić
Mądrze piszesz.
Miłego dnia.
Garść życiowych refleksji w rytmicznym wierszu:)
Zastanawiam się, czy nie lepiej brzmiałoby:
"lecz wrażliwości dziecięcej nie tracić," od
"lecz wrażliwości tej dziecka nie tracić,"? Miłej
niedzieli:)
/Być w zgodzie z życiem, to wyzbyć się złudzeń,
lecz wrażliwości tej dziecka nie tracić/
/pokornym w życiu jest nie ten co klęka,
ale kto umie spojrzeć prawdzie w oczy./
Warto było przeczytać - choćby dla dwóch powyższych
dwuwersów, mówiących o mądrości i zacnej i uczciwej
postawie wobec innych i wobec siebie.
Baaardzo mi... :)