Przez pryzmat emocji

Umarłam rodząc się,
Spalając codziennie kolejne komórki.
Przekreśliłam marzenia,
zatapiając je w próżni alkoholu.
Poddawałam się,
ilekroć podniosłam się publicznie,
ilekroć uśmiechnęłam się w tłumie.
Zginęłam wyciągając pochopnie dłoń,
Którą chwycił nieprzyjaciel.
Podarłam wszystko,
by skleić to nierealnymi poglądami.
Szłam pod prąd
- żyjąc zgodnie z zasadami.
Zamknęłam uczucie,
obnażając je publicznie.
Odkryłam, by zakryć,
Zamknęłam, by otworzyć …
Umarłam – pociągając za pióro nienawiści,
przelewając to, co najskrytsze,
na martwy papier,
… zapomniany na dnie szuflady !

autor

Evuss

Napisany: 2005-06-13 Dodano: 2005-06-13 19:15:33

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie