Przeznaczenie
Kiedyś wybrałam się na spacer,
Był to bardzo długi spacer,
Podczas którego dużo rozmyślałam.
Moje myśli krążyły wokół NIEGO!
Postanowiłam wyrzucić to uczucie z serca ,
Nie cierpieć i nie płakać więcej.
Wracałam inną drogą,aby miłość ta nie
powróciła.
Przez pewien czas miałam spokój.
Zaznawałam szczęścia,poznałam co to znaczy
radość.
Na mojej twarzy pojawił się promienny
uśmiech.
Lecz długo to nie trwało, bo co piękne
szybko się kończy.
Miałam złe przeczucia i tak też się stało.
To uczucie, które kiedyś porzuciłam tak
daleko,
długo błądziło, lecz odnalazło drogę do
mojego serca.
Poczułam ukłucie i wiedziałam, że powracają
ból,łzy i cierpienie.
Uświadomiłam sobie, że od tej miłości nigdy
nie ucieknę,
Bo kochać GO to moje przeznaczenie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.