Przeznaczenie
Nie znamy swego przeznaczenia,
nie wiemy co przyniesie los
i tak nam trudno bez zwątpienia
przyjmować spadający cios.
Przyjmować dobro- to umiemy
jako coś nam przynależnego,
przyjmując je nie dociekamy
za co to Panie i dlaczego?
Ty ciągle nas obdarzasz dobrem,
a my, bez zasług, bez pokory
trwonimy to co nam darujesz
nie dbając nawet o pozory.
Odmień nas, przebacz, dodaj sił
kiedy stajemy nad przepaścią,
nie pozwól upaść, oddal zło
obdarz raz jeszcze swoją łaską.
Komentarze (5)
Bardzo ciekawa i życiowa refleksja.
wiersz modlitwa
zawsze jest piękny
Bardzo ładny wiersz, jak piekna modlitwa. Pozdrawiam
serdecznie.
zawsze warto prosić, życie jak
zakalec, tylko czy dołożyłeś do
niego palec.
Pozdrawiam serdecznie
Taka jest natura ludzka, brać jak dają i pytać
o jeszcze, a że być może przyjdzie się z tym zmierzyć,
ten boski dar gdzieś tam z góry, jakże tą pychę naszą
łechcze.