Przeznaczenie
choć życie
wydziera nam miłość do ziemi
pozbawia życiodajnych korzeni
tarmosi jak łódź
płynącą przez wzburzone morze
wyrzuca w bezsens, bezkres i przestworze
to jednak
czemuś służy
dokądś zmierza
wiedzione siłą Praojców Przymierza
Z tomiku "Zeszyt pamięci"
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2019-05-22 11:25:30
Ten wiersz przeczytano 1379 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Wiki20, MariuszG dziękuję za refleksje.
Miłego dnia życzę :)
Wszystko układa się w łańcuch zdarzeń
przyczynowo-skutkowych.
Tak już jest.
Pozdrawiam
dziwne są koleje losu, pozdrawiam:)
Wanda Kosma dziękuję za piękny komentarz.
Miłego dnia życzę :)
Zatrzymałam się tu. Zawsze warto w tym temacie.
Skomentuję moimi ulubionymi słowami poety (nie
funkcji)...
"Był samotny z tym swoim zdumieniem
pośród istot, które się nie zdumiewały
— wystarczyło im istnieć i przemijać.
Człowiek przemijał wraz z nimi
na fali zdumień.
Zdumiewając się, wciąż się wyłaniał
z tej fali, która go unosiła,
jakby mówiąc wszystkiemu wokoło:
«zatrzymaj się! — masz we mnie przystań»
«we mnie jest miejsce spotkania
z Przedwiecznym Słowem» —
«zatrzymaj się, to przemijanie ma sens»
«ma sens... ma sens... ma sens!»" /K. Wojtyła/
Stella-Jagoda, Maria Polak dziękuję za miłe
komentarze.
Radosnego dnia życzę :)
pod wrażeniem wiersza pozdrawiam
Mariat, Sonata.a dziękuję za pochylenie się nad
wierszem.
Miłego dnia życzę :)
dziwny jest ten świat, nie umiemy wszystkiego ogarnąć.
Wydaje mi się, że nic się nie dzieje ot tak sobie.
Wiersz zatrzymuje,pozdrawiam majowo :)
Wszystko czemus sluzy. Podoba sie.
Pozdrawiam:)
Ładnie, daje do myślenia
Pozdrawiam :)
Wielu się nad tym zastanawia, dokąd zmierzamy. Ładnie
napisane.
Refleksja nad myślą zawartą w wierszu trwa dłużej, niż
przeczytanie utworu.
Myśl całkowicie uzasadniona, a człowiek tego niestety
- sam nie zmieni.