Przeznaczona

Idę polną drogą
Długą i krętą..

Srebrny rogalik na niebie lśni,
A cień mój biegnie tuż za mną...

W czarnej sukni niczym kat kroczę,
Powoli obcasy odmierzają czas.

Niechaj myśli w mrok umysłu zatoną
A róże na mym grobie zapłoną

Gdyż oto dziś dzień
Bez brzasku nastanie
I spowije w ciemności świat.

Ma miłość zatonie
Niczym proch

W cieniu wymarłych gwiazd.

autor

Kejti

Napisany: 2017-02-14 Dodano: 2017-02-14 02:29:01

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie