PRZY JESIENI
Słońce wciąż grzeje
niedługo
polska złota jesień
obrzeża lasów
wrzosem już pokryte
kuszą kolorem
pudrowego różu
brzozowe liście
dawno pożółkły
trawy na łąkach
wypalone letnim żarem
tylko runo
niezbyt bogate
grzybów nie będzie
niebo nie chce płakać
Komentarze (6)
Leciutkie i ładne, też miło się czyta Twoje wiersze.
Nie pisz mi kochana przez Pani, jaka tam ze mnie pani.
Jestem Teresa i każdemu dobrze życzę, a to są
wspomnienia. Z serca pozdrawiam :)))
Letni wiatr odpływa, umierają liście i niebo zapłcze
śliczny wiersz
U nas grzybów dużo i słońce też świeci .
zgadzam się z valerią...pozdrawiam
Druga strofa podoba mi się najbardziej...ładny wiersz
piękna liryka :)