Przy porannej kawie - mąż i żona

Wiersz ten dedykuję naszej Oleńce (OLA), życząc jej dozgonnej, pięknej miłości przy boku męża.

Poproszę o kawę (żona)
- Z mleczkiem? (mąż)
- Nie, z uśmiechem.

- A co na deser?
-_Buziaczek.

- A co na śniadanie?
- Powiedz, kocham Cię skarbie.

- I co mam jeszcze powiedzieć?
- Że jestem taka piękna,
i będziesz ze mną zawsze i wszędzie.

- A jeśli Ci to obiecam?
- Uczynisz ze mnie najszczęśliwszą kobietę
i będę Ci wierna po grób,
przyrzekam.

autor

Grażyna Sieklucka

Napisany: 2014-11-18 Dodano: 2014-11-19 08:49:07

Ten wiersz przeczytano 2150 razy

Oddanych głosów: 48

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie