Przychodzi koniec

Na spojrzeniu białych obłoków nieba,
układam myśli latające nici chłodem.
Pełne niepokojem budzącym strach
życia przysłanym skrzydłem wolności.

Chłonąć pragnę smak zielonej trawy,
z pod stup uciekającej w głąb tunelu.
Zamkniętego cieniem żelaznej bramy,
broniącej mojego kroku ku jej wnętrza.

W mroku smutku ginie droga tęczy,
niegdyś prowadząca oczęta do raju.
Wypełnionego po brzegi szczęściem
i uśmiechu wyrzeźbionym miłością.

Zapisuje wspomnieniem minione chwile,
płynące marzeniem w przepaść serca.
Topiąc jej stare korzenie młodości w pyle,
rozwiewanym na wietrze przyszłych dni.

Opada słońce rozbijając ciepło promieni,
na skale pełnej lodu usłyszanych słów.
Budując wulkan ciężkich niepowodzeń,
palących narodzone spokojem marzenie.

autor

Mooona

Dodano: 2006-06-22 12:43:58

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie