PRZYGODA ANTOSIA

Na przystanku tramwaj staje,
kierujący sygnał daje.
Dzwonek dźwięcznie w uszy kłuje,
wszystkich przecież to stresuje.

W szczególności przedszkolaki,
nasze słodkie rozrabiaki.
Jadą z panią na wycieczkę,
do Łazienek na ławeczkę.

Spora była to gromada,
do wagonu prędko wsiada.
Pierwszy Karol i Martynka,
Danka, Zosia, Ewelinka.

Mamy także Tadeusza,
też chudego Mateusza.
Franio, Helcia i Karinka,
Ola, Jasiek, Walentynka.

Dalej idzie Antoś mały,
który drżał ze strachu cały.
Przecież nikt mu nie powiedział,
że w wagonie będzie siedział.

Jest tu nawet Małgorzata,
co ma w drugiej klasie brata.
Nela, Wandzia i Balbinka,
Pola, Henio, Karolinka.

Wszyscy wsiedli do przedziału,
pojazd ruszył w rytm sygnału.
Nawet Antek też się śmieje,
już ze strachu nie truchleje.

Motorniczy uśmiechnięty,
jeszcze tylko dwa zakręty.
Na przystanku zaraz staje,
tak z brzdącami się rozstaje.

Z drzewa lecą już kasztany,
tworzą barwne z nich dywany.
Wiewióreczka dziupli szuka,
dzięcioł dziobem sobie stuka.

Fantastyczna to przygoda,
dopisała im pogoda.
Więc kochajmy nasze dzieci,
niech im zawsze słonko świeci.


Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2004-10-23 Dodano: 2016-10-26 17:33:05

Ten wiersz przeczytano 3157 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda Okazje Dzień Dziecka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie