Przygody dzieci z...

Kolejna bajka z tej mojej książki. Pozdrawiam z drugiego dnia mojej podróży na północ.

"Przygody dzieci z Autlandii- Ośmiornica grająca na ośmiu instrumentach".
12.08.2017r. sobota 14:31:00

Dotarliśmy do kolejnej krainy, na kolejne dzieci przygody. Nasz podróżny sarkofag wylądował nad brzegiem jeziora, blisko morza. Na brzegu siedziała ośmiornica, ale taka nietypowa, bo grała na ośmiu instrumentach, każdą macką na innym, każdą mackę miała w innym kolorze, a głowę miała białą, oczy czerwono bystro niebieskie.
Dzieci wyskoczyły z swego magicznego pojazdu i odważne poprzednimi przygodami pobiegły ku owej ośmiornicy. Na pomarańczowej matce grała owa ośmiornica na klawesynie, w zielonej trzymała saksofon, który miała przytknięty do ust, w żółtej nodze miała gitarę picasso, w czarnej skrzypce, w srebrnej organy, w turkusowej perkusję, a w złotej harfę, a w musztardowej akordeon.
Jednak ośmiornica a cała orkiestra. Ów stwór, gdy zauważył przybyszy dał wyjątkowy popis swych umiejętności poczym szybko znikł wskakując do wody. Dzieci poszły za swym przewodnikiem i szły maszerując parami to gęsiego w głąb lasu. Miejscami było słychać jakieś pomruki, to można było zauważyć przelatujące przeróżne zwierzęta, takie typowo leśne. Po godzinnej wędrówce dotarli do polany, wokół której rosły szczęśliwe maliny. Dzieci pałaszowały, aż usta i buzie mieli malinowo różowe. Rezolutny chłopiec wspiął się na jedną z palm i zrzucił kilka kokosów, a potem za pomocą żywych lian wspiął się jeszcze wyżej i z innego drzewa ten ananas nazrzucał na dół ananasów na tyle dużo, że na śniadanie, obiad i na podwieczorek wszyscy wcinali i na polanie leniuchowali.
Dopiero po południem Balonikowy Króliczek czymś poruszony podszedł do największego drzewa w okolicy i nasłuchiwał prztykając ucho do kory drzewa, to opukując je patrzał w górę. Dzieci zdziwione i nieco tym rozbawione przyglądały mu się. Wtedy znów było słychać głośne granie owej ośmiornicy, która niewiadomo skąd i w jaki sposób schodziła z owej drzewa w dół.
Po chwili stojąc otoczona dziećmi na polanie zagrała piękną melodię, a drzewo pochyliło się i zabrało wszystkie dzieci wraz z ich przewodnikiem na jeden z konarów i powoli się wyprostowało. A muzykalna ośmiornica z mozołem nieustannie grając wspinała się po pniu a jej ganie znów było coraz głośniejsze. Między czasie znane nam i dzieciom z innych przygód historie były widoczne jako obrazy wymalowane na ogromnych liściach owego drzewa. Ku zdziwieniu dzieci ich sarkofag znajdował się na samym szczycie drzewa.
Dzieci posłuchały swego starszego przyjaciela i weszły do środka po chwili do nich dołączyła owa kolorowa ośmiornica, a drzewo zakołysało się i wykopało swe korzenie z piaszczysto wapiennego podłoża i uniosło się a po chwili przelatując nad jeziorem zaczęło obniżać lot, po chwili osiadło na tafli wody, by znów po chwili wyrównania ciśnienia pozwolić się otulić się folią niewidką, znaną na i dzieciom z innych przygód. Tak przygotowani zanurzyli się w głębinach jeziora, które było domem i królestwem dla owego głowonoga, który cały czas towarzyszył nam i umilał czas nieustanną grą na ośmiu różnych instrumentach jednocześnie.
Woda wszystkich otaczała, ale dzięki foli niewidce wszyscy mieli bezpieczną osłonę pełną atmosferycznego powietrza. Po pewnym czasie znaleźliśmy się na dnie jeziora, wtedy ogromna kopuła otworzyła się, a królowa tego królestwa wprowadziła za sobą swych gości do środka pałacu. Tam to dzieci spędzili wieczór i noc, a nim poszli spać to poznali i bawili się z dziećmi ośmiornic. Na kolację podano pożywne algi z tuńczykami, a do picia syrop z szczęśliwych malin.
Największą radość dzieciom sprawiały małe ośmiornice, które za pomocą swych macek, przyssawek przyczepiali się do nich i robili podwodne, małpie figle. Najmniejsza z dziewczynek była taka mała i lekka, że dwie ośmiorniczki podniosły ją i robiły podwodny, ale jednocześnie powietrzny wysoko pod kopułą kulig. Zabaw co nie miara, ale w momencie, gdy księżyc mocno w głąb pałacu się przedzierał wszyscy spokojnie poszli spać. Tylko znów ja pracowałem, bo takie zadanie duszka kronikarza.
Już pewnie myślicie jaka będzie kolejna przygoda, a ja wam powiem, że taka, o której nawet nie śnicie. Sam się tego nie wyobrażam, a jako duszek niespostrzeżenie przenikam wszystko, co się da.

Serdecznie dziękuję i zapraszam ponownie.

autor

AMOR1988

Napisany: 2017-08-12 Dodano: 2017-08-17 09:17:55

Ten wiersz przeczytano 890 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie